"Dwars door de wonden van mijn diepste angsten heen, vind ik de zaadjes van wijsheid die daar geplant zijn" - Deel 1

Twee jaar geleden rondde ik de ADHD Coachopleiding van ADHD Nederland af met een prachtig certificaat. En maakte ik met Jurgen Richter een prachtig reflectieverslag. https://lnkd.in/eDgxAd-C

Deze opleiding bleek uiteindelijk het begin te zijn van een pittig en tegelijkertijd helend transformatieproces. Wat alle lieve medecursisten en trainsters vast al aan hadden zien komen. De zwaarte om mij heen was tast- en zichtbaar.

Pffff....wat heb ik veel laagjes van illusie en belemmerende overtuigingen afgepeld, pijnlijke stukken aangekeken en doorvoeld. Overerfelijke, epigenetische ballast gevoeld. Geen wonder dat ik oververmoeid en uitgeput was. Zowel lichamelijk als emotioneel.

Begin juli van dit jaar sloot ik na meer dan 6 jaar schematherapie een traject af wat voor mij gaat over een "Innerlijke ontdekkingsreis van angst naar liefde" en handel ik steeds meer vanuit de gezonde volwassene en het blije kind in mij.

Afgelopen week nog door een pittig stuk gegaan. Alleen nu in overgave en vertrouwen, ondanks het ongemak. Waarbij het nemen van een te grote verantwoordelijkheid en het redden van de ander de boventoon voerden. Als kleine baby in de baarmoeder werd ik al geconfronteerd met rouw en verlies. Doordat mijn tweelingzus hier niet samen met mij geboren kon worden en ik alleen ter wereld kwam. En er alles aan deed om dat gemis te compenseren. Om die onvoorwaardelijke liefde weer te kunnen voelen. En uiteindelijk mijn hart afsloot om de pijn van afwijzing te vermijden. Wat schrijnend genoeg heel veel impact heeft gehad op de band die ik met mijn familie heb.

Vandaag voel ik in alle vezels van mijn ziel de erkenning die ik zolang buiten mezelf heb gezocht. Erkenning voor het feit dat ik zoveel gedragen heb, ook voor anderen. Een keus die de mijne is geweest, toen ik JA zei tegen deze taak op Aarde. 🌎

Mijn hart stroomt over van Liefde….doordat ik me realiseer dat het verlangen om gezien en gehoord te worden eindelijk vervuld is.

Het lieve, kleine, dappere meisje in mij huilt van geluk…want het enige wat ze wilde is, dat ze door 𝕄𝕀𝕁 zou worden gehoord en gezien. Haar pijn en opoffering erkend zou worden.

💗🥰👧

Lieve kleine Do, dit is 𝕛𝕠𝕦𝕨 leven en leef het vrij, blij en voluit, want NU is het enige moment dat telt!