Vlinder, straatmadelief en avonturier

Ik laat je de lichtheid van het leven ervaren, wetende dat we allen één zijn, hoewel ieder zijn eigen kleur heeft. Door het oude los te laten en vertrouwen te hebben in je onsterfelijke zelf, leef je vanuit je hart én vanuit realiteit.

Wie ben ik?

Eigenlijk de meest belangrijke vraag die me vorig jaar is gesteld.... en ik had er geen antwoord op. Doriene? Hmm, nee dat is het niet. Wie ben ik dan wel?

Tijdens de afgelopen weken van mijn innerlijke ontdekkingsreis heb ik me gerealiseerd dat het voor mij niet 1 woord is. Niet 1 zinnetje...het voelt aan als zoveel meer dan dat. Zelfs vlinder, straatmadelief en avonturier dekken de lading onvoldoende. En misschien is het wel helemaal niet nodig om het een naam te geven. Ben ik wie ik ben...zonder titel of bordje. Liefde & Licht! Een vrije denker, los van restricties. Een sexueel wezen. In verbinding met mijn innerlijke bron.

Mijn lieve tante Wil noemde me als kind altijd haar Straatmadelief. En als ik dat woord hardop zeg, voel ik zoveel liefde. Ze was èn is mijn engel. De vrouw die mij altijd heeft gezien voor wie ik daadwerkelijk ben. Nog voordat ik dat zelf kon zien. Ik was het allerliefst altijd buiten. Vrij, blij, ongeremd en een echte fladderaar. Een prachtige vlinder!

Totdat ik vergat wie ik echt ben....door alles wat er om me heen gebeurde, wat er werd gezegd, wat werd gevoeld, en daardoor in mij niet meer gevoeld. Dat hoofdstuk in mijn leven wil ik hierbij graag afsluiten. Het boek dichtdoen. Dankbaar zijn voor de lessen die het me heeft geleerd.

En met grote nieuwsgierigheid mijn nieuwe leven instappen. Ongelooflijk spannend ... en tegelijkertijd voelt het zoooo goed! Om te zijn wie ik daadwerkelijk ben, te doen wat goed voelt voor mij, te leven zoals ik wil leven. Wil liefhebben op mijn manier en genieten van alles wat er op mijn pad is. En nog komt.

Namasté